Albatross (double eagle) – zaliczenie dołka w trzech uderzeniach poniżej par.
Birdie – zaliczenie dołka w jednym uderzeniu poniżej par.
Bogey – zaliczenie dołka w jednym uderzeniu powyżej par.
Caddie – pomocnik golfisty na polu golfowym. Osoba nosząca torbę, ale również osoba mogąca doradzać zawodnikowi (jako jedyna na polu).
Chip – rodzaj krótkiego uderzenia, najczęściej w pobliżu greena.
Drive – dalekie uderzenie, najczęściej rozpoczynające dane dołek.
Driver – kij służący do dalekich uderzeń.
Driving range – arena do treningu uderzeń z wieloma stanowiskami.
Dołek – wyraz rozumiany dwojako. Jest to zarówno końcowa „dziura” w której należy umieścić piłkę, jak i cały obszar od tee do dołka.
Eagle – zaliczenie dołka w dwóch uderzeniach poniżej par.
Etykieta – zbiór reguł i zachowań wymaganych na polu golfowym. Są to zarówno reguły dotyczące ubioru, zachowania podczas gry, jak i zbiór konkretnych zasad na danym polu golfowym.
Fairway – pole „właściwej drogi” rozgrywki na danym dołku. Ścieżka wiedzie zazwyczaj od tee aż do greena. Zwyczajowo to obszar pokryty dość krótką trawą.
Fore – okrzyk ostrzegawczy. Ma zwrócić uwagę osób na polu, że w ich kierunku może zmierzać piłka.
Fringe – obszar o długości trawy krótszej od fairway, ale nieco dłuższej niż green. Zazwyczaj otocza green.
Green – obszar krótkiej, równo ściętej trawy zakończonej dołkiem.
Grip – rączka kija
Head – główka kija
Hole in one – zaliczenie dołka w pierwszym uderzeniu
Irons – „żelaza”, najpopularniejsze kije w torbie każdego golfisty. Zazwyczaj to właśnie ten typ kija (o różnych parametrach) jest wiodącym. Każdy golfista ma ich w torbie przynajmniej kilka.
Match Play – formuła gry w której o wygranej decyzje liczba wygranych dołków przez danego zawodnika.
Out of bounds – oznaczony na biało (np. znacznikami, liniami) teren za granicą pola.
Par – norma uderzeń dla danego dołka. Wynika z poziomu trudności określonego przez architekta pola. Przyjęte jest, że 18-dołkowe pole klasy mistrzowskiej wynosi w sumie par 72.
Pitch – uderzenie nieco dłuższe i wyższe niż chip. Stosowane nieco dalej od greena.
Pitch & putt – arena do treningu krótszych uderzeń.
Putt – płaskie, toczące uderzenie po greenie.
Putter – kij do uderzeń na greenie.
Rough – obszar terenu poza polem gry. Zazwyczaj teren leśny lub porośnięty wysoką trawą.
Sand bunkers – przeszkoda na polu golfowym. Dół pokryty piaskiem.
Sand shot – uderzenie piłki z bunkra
Semi-rough – obszar trawy średniej długości, dłuższy niż fairway. Znajduje się pomiędzy rough a fairway.
Stroke Play – formuła gry gdzie wynikiem gracza jest ostateczna liczba uderzeń na wszystkich dołkach.
Swing – zamach golfowy, element uderzenia piłki.
Tee – wyraz rozumiane dwojako. Jest to teren z którego rozpoczyna się grę na kolejnym dołku, oraz kołek na którym ustawia się piłkę przy pierwszym wybiciu na danym dołku.
Water hazards – przeszkoda na polu golfowym. Oznacza wszelakie przeszkody będące zbiornikiem wodnym.
Wedge – kij służący do krótkiej gry. Jest to typ ironów o konkretnej charakterystyce (np. do wybijania piłki z bunkra)
Wood – inne nazewnictwo kijów do dalekich uderzeń.
